لوح ” شهر تالابی” در مراسمی در شهر ژنو سوییس به شهر “ورزنه” در شرق اصفهان رسید تا همراه با “بندر خمیر” هرمزگان بعنوان نخستین شهرهای تالابی کشور ایران در دنیا معرفی شوند
بر اساس این گزارش، شهر ورزنه بعنوان نامزد رسمی برای کسب عنوان جهانی در کنواسیون بین‌المللی رامسر مطرح بود و در چند سال اخیر با تلاش مسوولان شهرستان ورزنه، گروه‌های مختلف مردمی و دوستداران محیط زیست در جهت حفظ و حراست از تالاب بین‌المللی گاوخونی، مردم و مسوولان منتظر ثبت جهانی این شهر بودند که ۱۹ آبان جاری در مراسمی بصورت رسمی گواهی شهر تالابی به شهردار ورزنه تحویل داده شد.
شهر ورزنه بدلیل برخورداری از ظرفیت‌های بسیار از جمله مجاورت تالاب بین‌المللی گاوخونی در شرق اصفهان، هویت فرهنگی و تاریخی و مشارکت اجتماعی مردم از سوی سازمان حفاظت محیط زیست کشور به کنوانسیون رامسر معرفی شد تا پس از اعتبارسنجی و تایید نهایی بعنوان “شهر تالابی” معرفی شود.
به گفته کارشناسان، با معرفی ورزنه بعنوان شهر تالابی در نقشه‌های بین‌المللی و زیست محیطی، این شهر مقصد گردشگری بسیاری از طبیعت دوستان و گردشگران خواهد شد که به درآمدزایی و معیشت پایدار منطقه کمک می‌کند؛ هرچند از طرفی ممکن است بدلیل انتخاب ورزنه بعنوان شهر تالابی، محدودیت‌هایی از نظر رعایت ملاحظات زیست محیطی ایجاد شود اما در درازمدت این اقدام به نفع مردم محلی و تالاب گاوخونی خواهد بود.
همچنین کارشناسان تاکید دارند ثبت ورزنه بعنوان شهر تالابی می‌تواند به احیای تالاب گاوخونی و حفظ اقلیم منطقه کمک کند زیرا تعهداتی را برای جامعه محلی و دولتمردان ایجاد خواهد کرد.
ورزنه، مرکز شهرستان ورزنه در شرق استان اصفهان است؛ این شهر تاریخی و گردشگری با حدود ۲۰ هزار نفر جمعیت در نزدیکی تالاب بین المللی گاوخونی واقع شده است.
به گفته کارشناسان، منطقه ورزنه سرشار از جاذبه‌های دیدنی گردشگری زمین(ژئوتوریسم) و گردشگری طبیعی (اکوتوریسم) است و این موضوع باعث شده است تا گردشگران زیادی به آن جذب شوند.
وجود دریاچه نمک، تپه‌های شنی و کوه سیاه در نزدیک ورزنه با دارا بودن دشتی وسیع از سنگ‌های آذرین زیبایی خاصی دارد که این شهر را متمایز ساخته است. همچنین ورزنه در نزدیک تالاب بین‌المللی گاوخونی قرار دارد که در زمان‌های پُرآبی این تالاب بویژه در گذشته، فلامینگوها و گونه‌های خاص پرندگان مهاجر را می‌توان در این تالاب نظاره‌گر بود.
کنوانسیون رامسر پیمانی بین‌المللی برای حفاظت از تالاب‌ها و حیوانات و گیاهان وابسته به آنها (بویژه پرندگان آبزی) است که در سال ۱۳۴۹ در شهر رامسر به تصویب رسید.در ابتدا این معاهده به امضای نمایندگان ۱۸ کشور شرکت کننده رسید. در حال حاضر این پیمان ۲۴۱۲ مکان به وسعت بیش از ۲۵۴ هزار هکتار در ۱۷۱ کشور را پوشش می‌دهد.
