کلوت گوریا گود گاوخونی:
گوریا گود در فاصله ۱۸ کیلومتری مسیر ورزنه – تالاب گاوخونی در قسمت شمالی جاده در امتداد شاخ کنار یک گودال بزرگ از دور قابل‌مشاهده است که حاصل فرسایش آبی و بادی است. درواقع یک جلگه رسی می‌باشد که رس آن بجا مانده و مابقی تحت تأثیر فرسایش جابه‌جاشده و تبدیل به یک گودال با دیواره رسی شده است. وجود یک سازه دست کند که به آن بوکند می‌گویند که توسط انسان جهت ایجاد سرپناه برای دام به وجود آمده از نکات قابل‌توجه آن می‌باشد که در محدوده مذکور یک آب‌انبار نیز قابل‌مشاهده است.
کلوت:
در نواحی بیابانی، به برجستگی‌های بین شیارهای U شکل کَلوت می‌گویند. رأس این برجستگی‌ها مسطّح، طرف رو به باد آن‌ها پرشیب و طرف دیگر آن‌ها کم شیب است. یار دانگ ها اغلب در رسوبات نرم دریاچه‌ای گذشته به وجود می‌آیند و در برخی بیابان‌های دنیا ازجمله بیابان غربی مصر و بیابان لوت شهداد در ایران وجود دارند.
یار دانگ‌ها اغلب در رسوبات نرم دریاچه‌ای گذشته به وجود می‌آیند و اشکال تپه‌های فرسایشی حاصل فرسایش بادی یار دانگ‌ها در مناطق خشک دنیا از قبیل ایران، ایالات‌متحده، چاد، مصر، و پرو در سطح وسیعی گسترش‌یافته‌اند و فرآیندهای موجود تا حدی موردمطالعه قرارگرفته‌اند.
سنگ‌های ناپیوسته مانند لای، رس به علت چسبندگی، به‌طور نامحسوسی تحت تأثیر فرسایش بادی قرار می‌گیرند و در حالت مرطوب، باد تأثیری ناچیزی دارد. در حالت خشک، هنگامی باد از دشت رسی می‌گذرد، با حمل دانه‌های ماسه، سطح دشت را شیار داده در این صورت به آن کلوت می‌گویند.
ناهمواری‌ها و اشکال فرسایش بادی ازجمله کلوت‌ها در مناطقی واقع هستند که باد سرعت کافی برای بادکندگی و سایش داشته باشد که در الگوی فرسایش بادی برخلاف فرسایش آبی حرکت مواد در همه جهات امکان‌پذیر است. در نواحی با باد مداوم شدید و اقلیم خشک و بستر مناسب فرسایش باعث ایجاد شیارهای به‌صورت آرایه‌های موازی می‌شود که این شیارها (دالان‌ها) براثر افزایش فرسایش بادی-آبی گسترش می‌یابند. بدین نحو که عامل رطوبت باعث نرمی و سستی سطح منطقه می‌گردد. پس از خشکیدگی به سهولت با کوچک‌ترین حرکت باد مواد برداشته می‌شود.
در حدفاصل این شیارها تپه‌های موازی و دوکی‌شکل کلوت‌ها هم‌جهت با باد غالب منطقه باقی می‌مانند: حالت دوکی‌شکل آن به نحو عمل فرسایش بادی مربوط می‌شود به‌طوری‌که شیب روبه باد بیش از قسمت پشت به باد است.
