مشخصات مسجد جامع هرند:
با توجه به شواهد تاریخی و سبک معماری بنا مربوط به دوره ایلخانی می‌باشد و در دوره صفویه دخل و تصرفاتی در بنا ایجاد گردیده است. مسجد جامع هرند از جمله مساجد تک ایوانی بوده و ترکیبی از چهار طاقی و یک مسجد عربی (بنائی با رواق‌های متعدد) می‌باشد که در یک مرحله ساخته شده است.
مسجد از یک حیاط مربع تقریباً به ابعاد ۱۰ در ۱۰ که محدود به دو دهلیز بوده تشکیل یافته که در ادوار بعدی فرم حیاط به علت تغییراتی در جرزهای شمالی به مستطیل تغییر شکل می‌دهد. در منتهی‌الیه جنوبی حیاط ایوانی احداث گشته که به مقصوره مرتبط می‌باشد. در اطراف گنبد دو شبستان با سقف گنبدی قرار دارد. طاق‌نماهای جنوبی با دیوارهای ضخیمی مسدود شده و در زمان صفویه بازسازی گردیده. فضاهای جانبی شرقی و غربی حیاط در وضع اصلی خود هستند و پوشش آن‌ها به صورت طاق‌های آهنگ که به صورت نامحسوسی جناغی است می‌باشد که در زیر این طاق‌ها دهانه‌های نسبتاً کوتاه ارتباطی قرار گرفته است.
حرزهای این بخش به سبک مغولی با بیرون آوردن مصالح دارای کادر های گودی می‌باشد. محراب مسجد جامع هرند دارای آرایه مقرنس گچی می‌باشد. در قسمت فوقانی دیوار محراب و دیوارهای جانبی آن پنجره‌های مشبک آجری نور فضای گنبد خانه را تأمین می‌کند. تنها ورودی مسجد در ضلع شمالی بوده و دارای سردری رفیع با نیم طاق پوشیده شده با اندود گچ می‌باشد. در ورای این ورودی در سمت شرق سر در گچی مخروبه‌ای قرار گرفته که به پلکان پشت بام و یک شبستان دراز زیر زمینی منتهی می‌شود. شبستان زیر زمینی دارای پوشش طاق و چشمه با دهانه‌های جناغی می‌باشد که به یک محراب گچی ساده مزین گشته است.
