کنار منزل یوسفی ورزنه (موزه مردم‌شناسی) یک مغازه به شکل سنتی دیده می‌شود که همان آهنگری سنتی است. استفاده از ابزار و وسایل قدیمی جهت کاربر روی فلزات و چوب از نکات قابل‌ذکر آن می‌باشد. دم آهنگری قدیمی، رنده‌ها و اره‌های دستی وسایلی است که هنوز جای خود را به فن و رنده‌ها و اره‌های برقی نداده است.
آقای صالحی پیر مردی است که هرروز صبح در آهنگری خود حاضرشده و تعمیر و ساخت ابزاری مثل بیل و کلنگ، داس، تخت و نردبان و ساخت بسیاری از وسایل قدیمی که در حوصله نسل جوان نمی‌گنجد و مقرون‌به‌صرفه نمی‌باشد را انجام می‌دهد آقای صالحی می‌بایست قبل از تاریک شدن آهنگری را تعطیل کند چون از وجود برق خبری نیست.
احمد شهباز ورزنه
